Autyzm

Według Kari Steindal, przewodniczącej Komitetu Ekspertów ds. Edukacji i Integracji Dzieci z Autyzmem przy Radzie Europy:

Społeczeństwo, które potrafi zmierzyć się z autyzmem, poradzi sobie ze wszystkimi innymi rodzajami niepełnosprawności.

Autyzm to zjawisko złożone i trudne do zdefiniowania. Obecnie przyjmuje się, że w Polsce jest 30 tysięcy osób z autyzmem. Mówiąc o osobach z autyzmem należy powiedzieć o całym spektrum trudności z jakimi się borykają. Najczęściej mamy do czynienia z zaburzeniem odbioru świata przez zmysły – inaczej odbierają światło, inaczej odczuwają dotyk, zapach, smak czy ból. Mają trudności z precyzyjnym rozumieniem kierowanych do nich wypowiedzi. Inny sposób odbioru świata powoduje, że tworzą swój wewnętrzny obraz świata, często odmienny od naszego. Mają także trudności z klasycznym budowaniem więzi i okazywaniem emocji w relacjach z innymi ludźmi. Obraz świata osób z autyzmem jest inny od naszego świata, a kłopoty z komunikacją sprawiają, że osoby te borykają się z doświadczeniem psychicznego osamotnienia.

Na terenie Lubelszczyzny nie były dotąd prowadzone badania dotyczące liczby dzieci w wieku przedszkolnym z autyzmem. Dane dotyczące liczby osób z autyzmem na Lubelszczyźnie, w tym dzieci w wieku przedszkolnym są niedostępne. Raport z 2006 roku z badań przeprowadzonych przez Fundację SYNAPSIS Autyzm w orzecznictwie o niepełnosprawności – wnioski z badań w województwie mazowieckim wskazuje na niepokojąco dużą liczbę dzieci z autyzmem, które nie realizują obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub nie uczęszczają do szkoły – taka informacja znajduje się w około 40% badanych spraw. Jest to średni wynik dla obszarów miejskich jak i wiejskich. Należy przypuszczać, że odsetek młodszych dzieci z autyzmem nie uczęszczających do przedszkola jest znacznie większy, szczególnie na obszarach wiejskich. Raport z 2005 roku (Open Society Institute) dotyczący dostępu do edukacji w Polsce stwierdza, że w niedostatecznym stopniu zaspokojone są potrzeby edukacyjne dzieci z autyzmem. Zgodnie z raportem w skali całego kraju do końca 2002 roku bardzo niewielka liczba klas była dostosowana do potrzeb dzieci z autyzmem pod względem liczebności i form pomocy – takich jak nauczyciele, metody nauczania, organizacja nauczania i pomieszczeń. Według raportu placówki ogólnodostępne, a nawet specjalne nie chcą u siebie dzieci z autyzmem, również ze względu na wysokie koszty kształcenia.

Właściwe postępowanie może przynieść znaczącą poprawę i umożliwić edukację i integrację społeczną dziecka z autyzmem. Długotrwała terapia pozwala na nabycie odpowiednich zachowań, umiejętności społecznych, zmniejszenie zachowań destrukcyjnych. Każdy człowiek ma prawo do edukacji przedszkolnej – zastosowanie wczesnej specjalistycznej terapii zwiększa znacząco możliwość osiągania samodzielności i integracji w grupie rówieśników. Niestety, często bariery o charakterze środowiskowym uniemożliwiają tej grupie osób możliwości edukacji przedszkolnej.